خالق ما تنهاست

خالق ما تنهاست

آنچنان در لذت دنیا غریق
  گویی از عالم شریک
  شرم از خالق کجاست
   معنویت را کجاست!
ننگ بر ما 
خالق ما هست تنها
 لحظه ایی با او سخن کن
   سینه را چون ماه روشن کن
   هر چه می خواهی طلب کن
ظرف غفلت را کفن کن
اشک بر دیده بیار ای نازنین
تا ببینی لطف ستار غریب
او مقامت می دهد
از گناهانت نجاتت می دهد
ثروت دنیا که پیشش هیچ هیچ
می دهد او بنده اش را گنج خویش
هر کسی از او شود غافل /خل / است
روزگارش در شب تاریک
گم است
ای خداوند لطیف
رحم کن بر بنده و عبد ذلیل
گر نگاهت دور شد از بنده ایی
می برد شیطان به راهش لحظه ایی
لحظه ایی غافل زتو ای نازنین
عمر بر باد و گناهان پشت و پیش

حسین رستمی زاده