روز مرگ

 روز مرگم، هر که شیون کند از دور و برم دور کنید

همه را مســــت و خراب از مــــی انــــگور کنیـــــد

مزد غـسـال مرا سیــــر شــــرابــــــش بدهید

مست مست از همه جا حـــال خرابش بدهید

بر مزارم مــگــذاریــد بـیـــاید واعــــــظ

پـیــر میخانه بخواند غــزلــی از حــــافـــظ

جای تلقــیـن به بالای سرم دف بـــزنیـــد

شاهدی رقص کند جمله شما کـــف بزنید

روز مرگــم وسط سینه من چـــاک زنیـد

اندرون دل مــن یک قـلم تـاک زنـیـــــــد

روی قــبـــرم بنویـسیــد وفــــادار برفـــت

آن جگر سوخته خسته از این دار برفــــت

(وحشی بافقی )

شهید علیرضا محمودی پارسا

    شهید علیرضا محمودی پارسا در 23 تیرماه سال 1348 در شهر تهران و در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. نور شهادت در چهره اش از همان اوان زندگی نمایان بود. در کودکی زکاوت و هوش و علاقه او به مسایل دین و مکتب، انسان را متوجه خود میکرد. در کودکی نماز را فرا گرفت و در 6 سالگی وارد مدرسه شد. از همان موقع حیا و شرم زیاد در وجودش بود. در کلاس اول ابتدایی بود که به رجایی شهر کرج عزیمت نمودند. کلاس چهارم او مقارن با شروع انقلاب اسلامی بود و او حضور فعال هم  سطح با سنش داشت. با فرمان امام پس از پیروزی، وارد بسیج گردید و در همان موقع با برادر عزیز شهید رضا جهازی آشنا گردید. و آن دو، دوستی جاودانه و همسایگی برای خود بودند و هم پیمان شدند که تا آخر با هم باشند. شروع جنگ تحمیلی شور و هیجانی عجیب در دل این دو دوست ایجاد نمود اما به علت کمی سن به آنها اجازه نمیدادند. در نوروز سال 61 بود که برای بازدید به همراه دوستان و مسجدیها به جبهه مهاباد رفت بعد از بازگشت دیگر طاقت نداشت. در فروردین همان سال به همراه رضا جهازی به جبهه کامیاران رفت بعد از 3 ماه برگشت و مشغول امتحانات شد و با موفقیت کامل آن را به پایان رساند و به کلاس سوم راهنمایی ارتقاء یافت و در اول تیرماه، بار دیگر عازم جبهه سومار گردید و در حمله مسلم ابن عقیل با رمز یا اباالفضل از ناحیه سر و گردن و صورت مجروح گردید. خبر شهادت عزیز همسنگر و همپیمانش او را به شدت متاثر ساخت و دیگر روح او در این دنیا نبود.

پس از تلاش شدید مبنی بر رفتن به جبهه در 26 دی ماه عازم جبهه اندیمشک گردید. در حمله مقدماتی والفجر در منطقه فکه با اصابت ترکش و تیر به دست و پا بخصوص بر روده و شکم او را به شدت زخمی ساخت و در اصفهان بستری گردید و طی 2 روز جراحت درد سختی را بر جان پذیرفت و در ساعت 30/2 دقیقه نیمه‌شب جمعه 29 بهمن ماه  با جمله السلام علیک یا اباعبدالله به سوی لقاء یار شتافت و خود را به هدفش رساند و دیداری تازه را با دوستانش بخصوص دوست عزیزش رضا جهازی انجام داد.روحش شاد و یادش گرامی باد.

منصور پورحیدری در گذشت

پیشکسوت ارزنده باشگاه استقلال و فوتبال ایران پس از ماه‌ها مبارزه با بیماری،در سن 70 سالگی جان به جان‎آفرین تسلیم کرد.

روزهای بد

روزهای خیلی بدیه 

مادربزرگم که خیلی مریضه و گوشه ی خونه افتاده قلبش با باطریه و دکترا میگن قلبش گشاد شده ونمیشه کاری کرد

دوسته عزیزمم دیابت داره و هرچن وقت گوشه ی بیمارستان.اینقدر ازمایش میگیرن ک خونی نمونده براش .تقریبا تو کل اصفهان و شهرای اطراف ی بیمارستانه ک پذیرشش میکنه.چشماش که تقریبا داره از کار میوفته و هزار تا مشکل ک ی مادرو بیشتر عذاب میده.

دختریم ک دوسش دارمو همسایمونه باباش معدش از کار افتاده و دکترا جوابش کردن.دختره بیچاره هیچی ازش نمونده از بس گریه کرده

براشون هر کاری از دستم بر اومده کردم اما خب فقط ی نفره میتونه کمکشون کنه

خواهش میکنم فقط براشون دعا کنید ب حق این ماه عزیز 

کاش...

کاش زندگــــی از آخـــر به اول بود ...

پـــیـــر به دنـــیــا می آمدیـم ...

آنگاه در رخداد یک " عشــــــــــــــق " جوان میشدیم ...

سپس کودکی معصوم می شدیم و در نیمه شبی با نوازش های " مـــــــــــادر " آرام میـــمـــردیـ ـ ـ ـ ـمــــــــ ...